دریا با من حرفها داشت...

حرفهای دلتنگی...

بیخیال...

از دریا باید دریا بودن آموخت...

از دریا باید وسعت دل آموخت...

باید غم ها را غرق کنی..

شادی ها را با خود به ساحل آوری...

دریا ،دریاست...

کاش دلهامان دریایی بود...

کاش آزار نمیدادیم آنانی را که دوست میداریم حتی در کنار هم بودنهای کوتاهمان...

کاش هر لحظه مان هدیه بود...

هدیه زیبای لبخند و شادی...

گاهی باید چند قطره خالی شوی..

تا دریای دلتنگی ات سیلابی راه نیندازد...

یادم باشد زندگی را دوست دارم.

یادم باشد قلب کسی را نشکنم.

یادم باشد زمان، بهترین استاد است.

یادم باشد که عشق کیمیای زندگیست.

یادم باشد پاکی کودکیم را از دست ندهم.

یادم باشد زندگی، ارزش غصّه خوردن ندارد.

یادم باشد پل های پشت سرم را ویران نکنم.

یادم باشد هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم.

یادم باشد از بچّه ها می توان خیلی چیزها آموخت.

یادم باشد برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام.

یادم باشد با کسی دشمنی نکنم شاید روزی دوستم شود.

یادم باشد که روز و روزگار خوش است و تنها، دل من، دل نیست.

یادم باشد با کسی آنقدر صمیمی نشوم شاید روزی دشمنم شود.

یادم باشد از چشمه ، درسِِ خروش بگیرم و از آسمان، درسِ پـاک زیستن.

یادم باشد که آدم ها همه ارزشمندند و همه می توانند مهربان و دلسوز باشند.

یادم باشد جواب کین را با کمتر از مهر و جواب دو رنگی را با کمتر از صداقت ندهم.

یادم باشد گره ی تنهایی و دلتنگی هر کس، فقط به دست دل خودش باز می شود.

یادم باشد قبل از هر کار، با انگشت به پیشانی ام بزنم تا بعدا با مشت بر فرقم نکوبم.

یادم باشد هر گاه ارزش زندگی یادم رفت در چشمان حیوان بی زبانی که به سوی قربانگاه

می رود زل بزنم تا به مفهوم بودن، پی ببرم.

اینجـــآ زَمیـــن اَســـتــ

رَســمــِ آدمهــآیَشــ عَجیــبــ اَســتــ

اینجــآ گـُـم کــه بِشـَـوی

بـِـه جــآی اینــکه دُنبــآلتــ بِگـَـردَند

فرآموشـَـتــ می کُننـَـد

عآشـِـق کــه بِشـَـوی

بــه جــآی اینــکه دَرکــَتــ کُنــند مُتَهَمَــتــ می کُننــَد

فَرهَنــگــِ لُغــتــِ اینجــآ چیــزی از

عِشــــــق و اِحســــــآس وغــُــــرور سـَـرَش نِمی شـَـوَد

زیــآد کــه خــوبــ بآشــی زیــآدی می شـَـوی

زیــآد کــه دَمِ دَســتــ بآشــی تِکــــــرآری می شـَـوی

زیــآد کــه بِخَنــدی بَرچَســبـِـ دیوآنـِـگی میخـُـوری

و زیــآد کــه اَشــکــ بِریــزی... عآشــِــــقی..!!

اینجــآ بآیــد

فـَـقـَــــــط ...

بــرآی دیگــرآن نَـفــَــــس بِکِشــی ...

برای همیشه میروند

 بفهم…تا آخر عمرت مدیونی به کسیکه …

باعث شدی بعد از تو دیگه عاشق نشه!!!

 نگران نباش اگر جواب خوبی هایت بدی ست…

 اشک پاداش کسیست که دستهایش نمک ندارند…

 گاهی باید نبخشید کسی را که بارها او را بخشیدی و نفهمید...

 گاهی نباید صبر کرد ، باید رها کرد و رفت ...

تا بدانند که اگر ماندی رفتن را بلد بوده ای ...

 گاهی بر سر کارهایی که برای دیگران انجام میدهی...

 باید منت گذاشت تا آن را کم اهمیت ندانند...

 گاهی باید بد بود برای کسی که فرق خوب بودنت را نمیداند...

 گاهی باید به آدمها از دست دادن را متذکر شد!!!

 آدمها همیشه نمی مانند یکجا در را باز میکنند...

 و برای همیشه میروند...!!!

دلـم نـه عـشق مـیخواهد .. نـه احـساسات قـشنگ ...

نـه ادعـاهای بـزرگ .. نـه بـزرگهای پـر ادعـا ...

دلـم یـک دوسـت مـیخواهد ...

کـه بـشود بـا او حـرف زد ...

و بـعد پشیـمان نـشد ...

خدایا تو دوستم می شوی؟؟؟!!!

اگر قصد ماندگــــــاری ندارید یادگـــــاری هم نگذارید

خسته ام! نه اینکه کوه کنده باشم نه …! دل کنــــــــده ام!
 

صبر کن سهراب! آری… تو راست می گویی آسمان مال من است

پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین،مالِ من است!

اما سهراب تو قضاوت کن، بر دل سنگ زمین جای من است؟! من نمی دانم که چرا این

مردم، دانه های دلشان

پیدا نیست… صبر کن سهراب! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی داغ زمین بیزارم

یکرنگ که باشی، زود چشمشان را میزنی، خسته میشوند از رنگ تکراریت، این روزها

دوره ی

رنگین کمان هاست

می کوشم غمهایم را غرق کنم ، اما بی شرف ها یاد گرفته اند ، شنا کنند!

برای قرصهایم لالایی می خوانم تا به خواب روند و فراموش نکنند که، خواب آورند نه یاد آور
 

ﻣﺘﺮﺳﮏ ﺭﺍ ﺩﺍﺭ ﺯﺩﻧﺪ ، ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺑﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩ…! ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﻱ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺭﺍﺳﺖ

ﻣﻴﮕﻔﺘﻲ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﺠﺎ”ﻗﺤﻄﻲ ﻋﺎﻃﻔﻪ”ﻫﺎﺳﺖ

ﻣــــﺮﺩﻡ ﺍﯾــــﻦ ﺷـــﻬﺮ ﭼﻘـــﺪﺭ ﺧﻮﺑﻨـــﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺒﯿﻨﻦ ﻛـــﻔﺶ ﻧـــﺪﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯾـــــﺖ ﭘﺎﭘــــﻮﺵ

ﺩﺭﺳـــﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ

در کودکی در کدام بازی ، راهت ندادند… که امروز ، اینقدر دیوانه وار ،…. تشنه ی “بازی

کردن ” با آدم هایی؟؟؟!

خوب هم که باشی ، از بس بَدی دیده اند خوبیهایت را باور نمیکنند. نفرین به شهری که در

آن غریبه ها آشناترند

رسم زمانه است اگر نرم باشی تو را له میکنند اگر خشک باشی تو را میشکنند . . .

گـاهــی نمـی دانــی از دسـت داده ای .. یـــا از دسـت رفـــتـه ای

به دل نگیر، آدمها اینطوری اند، سیگار هم کامش را که داد ، زیـر پا ، لِه اش می کنند

 گول دنیا را نخور ماهیان شهر ما از کوسه ها وحشی ترند بره های این حوالی گرگ ها را

میدرند سایه از سایه

هراسان در میان کوچه ها زنده ها هم آبروی مردگان را میبرند

یادتون هست مرحوم حسین پناهی می گفت: خدایا دست بشکنه , پا بشکنه , سر بشکنه

اما دل نشکنه

………. الهی دل هیچکس توی این دنیای خاکستری این روزها نشکنه

نوشته هایم را می خوانی… و می گویی: چه زیبا! راستی… دردهای آدم ها زیبایی

دارد…؟!؟!؟!

بعضی وقت ها ‌ چنان کیشت می کنند ‌ که سالهای سال مات می مانی

تو کجایی سهراب؟ آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند… وای سهراب

کجایی آخر؟ زخم ها بر

دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند ! تو کجایی سهراب؟ که همین نزدیکی

عشق را دار زدند ! ای

سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی ست… دل خوش سیری چند صبر کن

سهراب… گفته بودی

قایقی خواهی ساخت ! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم…

مهربانی ها و دلجویی هایت به کنار! اما عزیزه من … قلبه شکسته با چسب زخم خوب

نمی شود!!!

ســـر ســـری رد شـــو و زنـدگـــی کـــن ، دقــــت ….. “د ق ت ” مــی دهـد ، از مـــا

گــفـتـن

بود…………!!!!!!!!

برای ِ همه خوب باش ...

اونکه فهمید ،

همیشه کنارته و بیادت ..

اونکه نفهمید ،

یه روز میفهمه که دیره !

و فقط دلش برای ِ خوبیات تنگ میشه ...

همین ...

من میگم 95% عشقای امروزی از روی نیازه مخصوصا نیاز جنسی برای پسرا و نیاز عاطفی و مالی برای دخترا!!!!!!!!!
و این یعنی درد!!! یعنی زخم دل!!! یعنی گم شدن عشق توی نیازهامومن!!!!
کاش میشد معنای واقعی عشق رو میفهمیدیم...
عشقی که هدفش جسمی نباشه یعنی هدف نهایی عاشق رسیدن به جسم و کالبد معشوقش نباشه... عشق آسمونی باشه... عشق بدون وصال... عشق اساطیری!!!
نظر شما چیه؟؟؟؟؟

عشقای امروزی یعنی ...

داشتن کسی که مال تو نیست

نه اینکه نباشه

هست ولی همیشه نگاهش دنبال یکی بهتر از خودته

یعنی اینکه تو با گریش گریه کنی ولی اون ...

وقتی مشکل تورو میبینه میشی سوژه خنده اون و دوستاش

یعنی خودتو زندگیتو واسه کسی حروم کنی که واسش هیچ ارزشی نداری

یعنی تنهایی

آره عشقای امروزی یعنی

پ  و  چ

بهش بگی دوستش داری پررو میشه و میره

بهش بگی ازش بدت میاد ناامید میشه و میره

محبت کنی خوشی میزنه زیر دلش و میره

محبت نکنی از یکی دیگه محبت میگیره و میره

خلاصه ...

اومده که بره ...

خودتو خسته نکن

این پست را ســــــکوت می کنم تو بنویس !

این روز ها. . .

دلم خواب بی کابوس میخواهد. . .

دلم کمی خدا میخواهد. . .

کمی سکوت. . .

کمی اشک. . .

کمی اغوش اسمانی. . .

و شاید کمی مرگ. . .(

دلم براي کودکيم تنگ شده

براي روزهايي که باورم ساده بود

همه آدم ها را دوست داشتم

مرگ مادر "کوزت" را باور مي کردم و از زن "تنار

ديه" کينه به دل مي گرفتم

مادرم که مي رفت به اين فکر بودم مثل مادر "هاچ" گم نشود

دلم مي خواست "ممُل" را پيدا کنم

از نجاري ها که مي گذشتم گوشه چشمي بدنبال "وروجک" مي گشتم

تمام حسرتم از دنيا،نوشتن با خودکار بود

دلم تنگ شده

شايد يک روز در کوچه بازار فريب دست من ول شد و او رفت

خدایا
تو را غریب دیدم و غریبانه غریبت شدم !
تو را بخشنده پنداشتم و گناهکار شدم !
تو را وفادار دیدم و هر جا که رفتم بازگشتم !
تو را گرم دیدم و سردترین لحظه ها به سراغت آمدم !
تو مرا چه دیدی که وفادار ماندی ؟؟!!
.
.
عازم یک سفرم ، سفری دور به جایی نزدیک
سفری از خود من تا به خودم
مدتی هست نگاهم به تماشای خداست و امیدم به خداوندی اوست …
.
 .
چه تلاش بی فایده ای ؟!؟!؟!
خودش رو از قرصهای آرامبخش پر کرده بود اونکه قلبش رو از یاد خدا خالی کرده بود …
.
.
خدای من !
نه آن قدر پاکم که کمکم کنی و نه آن قدر بدم که رهایم کنی …
 میان این دو گمم !
هم خود را و هم تو را آزار میدهم …
هر چه قدر تلاش کردم نتوانستم آنی باشم که تو خواستی و هرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهایم کنی …
آنقدر بی تو تنها هخدایا هیچ وقت رستم که بی تو یعنی “هیچ” یعنی “پوچ” !
ر هایم نکن

آموخته ام که خداعشق است

وعشق تنهاخداست

آموخته ام که وقتی ناامیدمی شوم

خداباتمام عظمتش

 عاشقانه انتظارمی کشد دوباره به رحمت او امیدوارشوم

آموخته ام اگرتاکنون به آنچه خواستم نرسیدم

خدابرایم بهترش رادرنظرگرفته

آموخته ام که زندگی دشواراست

ولی من ازاوسخت ترم.
..

دراین شهرصدای پای انسانهائی است

که همچنان که تورامیبوسند، طناب دارتورامیبافند.

انسانهائی که صادقانه دروغ میگویند وخالصانه به توخیانت میکنند.

دراین شهرهرچه تنهاترباشی پیروزتری!

گریــــــه شاید زبان ضعـــف باشد

شاید کودکــانه ، شاید بی غــرور

اما هر وقت گونه هــــایم خیس می شـــود

می فهمــــم نه ضعیفم ، نه کودکم ، بلکه پر از احساســـم …

سفره دلتو برخداپهن کن چه کسی محرم ترازخودش


چشمایت روببند دردلت باخداسخن بگو

ب زبون ساده خودت سخن بگو هرچه بگی میشنوهه

شایدبخوای تراببخشدیاارزوی دردل داری

شایددعایی برایه عزیز

یاشکرش بگواومیشنوهه صداتو

این لحظه های زیباروبرای خودت تکرارکن

پروازدلت راحس خواهی کرد

کجابه دنبال خدامیگردی؟

خدادرقلب های انسان های بی کینه است

قلب های زلال وشفاف.....

قدیماگنجشک رنگ می کردن جای قناری می فروختن

اما این روزا.....

هوس رنگ می کنن به جای عشق می فروشن